نمیدونم چرا میون اهل هنر ، اون بازیگرانی که نقش های ارزشی و موافق نظام بازی میکردن شدند ضد حکومت و رفتن از ایران اما اونی که چه در افکار و چه در نقش هاش زیاد فاز انقلابی نداشت موند
مثلاً حمید فرخ نژاد بارها نقش پاسدار و نیروی امنیتی بازی کرده ( دموکراسی تو روز روشن ، به رنگ ارغوان ، سریال سقوط و ... )
یا برزو ازجمند در فیلم « اشنوگل و ... »
تازه ارجمند پا رو فراتر گذاشته و چند نقش روحانی هم بازی کرده مثل « سرٌ دلبران » که تصویر مثبتی هم از یه روحانی ارائه داد
یا نقش روحانی خوش اخلاق برای احسان کرمی در فیلم « دربست »
خب اگر نظام ظالم هستش ، اگر نیروهای امنیتی و سپاه جنایتکار هستن و اگر قشر روحانیت و آخوند فاسد هستش ، پس چرا شما مدعیان آزادی با پذیرفتن این نقش ها ، سعی در پاکسازی و مثبت نشون دادن اون ها کردین ؟
مگه تیغ زیر گلوتون گذاشته بودن ، تازه دستمزدش هم که گرفته بودین
حالا یکی مثل نوید محمدزاده که بازیگر اعتراضی محسوب میشه و نقش فیلم های اعتراضی مثل « عصبانی نیستم ، برادران لیلا و ... » رو به عهده گرفته اما سرجاش مونده
اصلا بگیم نظام و وابستگان به نظام همه بد ، چرا مثل علی کریمی بلند شدید ، جمع کردید و فرار ، بعدش هم از اونجا ناله « وای آزادی » سر دادید
آهاااای شما جماعت به اصطلاح دلسوز ملت ، چرا از ترس جون و مالتون فرار کردید و خودتون رو نجات دادید اما بقیه رو هول میدید که داد بزن و اعتراض کن
خودتون رفتین اون طرف دنیا و جوون هایی که مثلا دلتون براشون میسوزه رو به سالگرد مهسا دعوت میکنید ؟
تازه یکی مثل علی کریمی داره مردم رو برای فراخوان و سالگرد دعوت میکنه
در حالی که باید گفت: آخه قربون شکلت ، یه عده باید فراخوان بدن و گلریزون کنن تا خواهرت که به خاطر بدهی مالی تو دستگیر شده ، از زندان درآد .
برچسب : نویسنده : hamedch1973 بازدید : 56