شهیدان زنده اند

نمیدونم چرا میون اهل هنر ، اون بازیگرانی که نقش های ارزشی و موافق نظام بازی میکردن شدند ضد حکومت و رفتن از ایران اما اونی که چه در افکار و چه در نقش هاش زیاد فاز انقلابی نداشت موند مثلاً حمید فرخ نژاد بارها نقش پاسدار و نیروی امنیتی بازی کرده ( دموکراسی تو روز روشن ، به رنگ ارغوان ، سریال سقوط و ... )یا برزو ازجمند در فیلم « اشنوگل و ... »تازه ارجمند پا رو فراتر گذاشته و چند نقش روحانی هم بازی کرده مثل « سرٌ دلبران » که تصویر مثبتی هم از یه روحانی ارائه داد یا نقش روحانی خوش اخلاق برای احسان کرمی در فیلم « دربست »خب اگر نظام ظالم هستش ، اگر نیروهای امنیتی و سپاه جنایتکار هستن و اگر قشر روحانیت و آخوند فاسد هستش ، پس چرا شما مدعیان آزادی با پذیرفتن این نقش ها ، سعی در پاکسازی و مثبت نشون دادن اون ها کردین ؟ مگه تیغ زیر گلوتون گذاشته بودن ، تازه دستمزدش هم که گرفته بودین حالا یکی مثل نوید محمدزاده که بازیگر اعتراضی محسوب میشه و نقش فیلم های اعتراضی مثل « عصبانی نیستم ، برادران لیلا و ... » رو به عهده گرفته اما سرجاش مونده اصلا بگیم نظام و وابستگان به نظام همه بد ، چرا مثل علی کریمی بلند شدید ، جمع کردید و فرار ، بعدش هم از اونجا ناله « وای آزادی » سر دادید آهاااای شما جماعت به اصطلاح دلسوز ملت ، چرا از ترس جون و مال‌تون فرار کردید و خودتون رو نجات دادید اما بقیه رو هول میدید که داد بزن و اعتراض کن خودتون رفتین اون طرف دنیا و جوون هایی که مثلا دلتون براشون میسوزه رو به سالگرد مهسا دعوت می‌کنید ؟تازه یکی مثل علی کریمی داره مردم رو برای فراخوان و سالگرد دعوت میکنه در حالی که باید گفت: آخه قربون شکلت ، یه عده باید فراخوان بدن و گلریزون کنن تا خواهرت که به خاطر بدهی مالی تو دستگیر ش, ...ادامه مطلب