من کجا ، باران کجا ، آرامش دوران کجا

خسته ام

روحم

جسمم

من عادت ندارم حرف بزنم ، عادت ندارم مشکلاتم رو به زبون بیارم

عادت ندارم درددل کنم ، عادت ندارم یه گوشه بشینم و زار بزنم

ولی خوب بلدم بریزم توی خودم ، خوب بلدم ادای حال خوبارو‌ در بیارم

حتی عادت ندارم وقتی ناراحت یا عصبانی بودم بشم کوه آتشفشان و مذاب درونم رو بپاشم به آدما

امروز یکی که اشفته بود و پریشون و افسرده اومده بود ازم مشاوره میخواست ، توی همین حال یه چیزهایی بهش گفتم و تا حدی آرومش کردم

اما وقتی رفت با خودم گفتم آقااااا الان پس کی باید منو آروم کنه ... هووووف