آخر این خیابون

آخر همه‌ی خیابون ها ، یه خیابون دیگه‌س

آخر همه کوچه ها ، یه کوچه دیگه

و اما فکر ما

آخر همه فکرهای درون ذهن ما هم یه فکر دیگه‌س ، نمیدونم چه سری توش هست که ذهن آدما هم شبیه یه شهر بی‌ در و پیکره که هزار خیابون و کوچه‌ی متصل به هم داره و هر لحظه داره یه معبر جدید راه میندازه

آخه آدم از همه چی میتونه فرار کنه جز افکارش

از شهر فرار میکنی به روستا ، از روستا به باغ ، از باغ هم به دشت و بیابون

ولی فرار از ذهن معنا نداره

راستش گاهی فکر میکنم ، به جای اینکه من بر افکارم تسلط داشته باشم ، اونا هستند که منو تحت اختیار گرفتند .