شهیدان زنده اند

توی این پست میخوام یکی از عجیب ترین و زیباترین صحنه های تاریخ بشریت رو براتون توصیف کنیمآدم ها در مواجهه با مشکلات‌ ، بسته به موقعیت و ویژگی های شخصیتی ممکنه واکنش های مختلفی داشته باشن مثل بیقراری ، خشم ، مقابله ، عقب نشینی و ...اما وقتی آدمی دچار مصیبت و داغ عزیز میشه ، توی حالت عادی و معمول انسانی باید عزا بگیره و گریه و زاری راه بندازه ، تازه اگر طرف زن هم باشه این حالت تا خودزنی و ناخن کشیدن و گریبان چاک کردن پیش میره و ممکنه تا مدتی افسرده یا گوشه گیر بشه اما توی تاریخ ، بانویی رو داریم که مصیبت های زیادی رو از سر گذرونده ، پسرها و برادرزاده ها و برادرهاش رو در عرض چند ساعت از دست داده ، بعد از اون هم خودش و همراهانش به اسیری رفتن در حالی که تا اون روز جز عزت و احترام نداشتن ولی با این حال محکم وامیسته ، همراهانش رو تا مقصد مدیریت میکنه ، هر جا لازم باشه با شجاعت و بدون تأسف از خانواده‌ش دفاع میکنه و سخنرانی میکنهوقتی هم ازش میپرسن این مصیبت ها رو چگونه دیدی ؟ محکم و با اراده جواب میده : من چیزی جز زیبایی ندیدم -_-_-_-_-_-_-عه ؟ چی شد ؟ پسرهاش رو کشتند ، برادرش رو جلوی چشمش سر بریدند ، خودش رو اسیر کردند این زن الان باید بشینه مثل همه زن های مصیبت زده زار زار گریه کنه ، باید تا چند روز جز صدای ناله و شیون ازش بلند نشه ، باید غش کنه و زیر بغلش رو بگیرند ببرند ولی اینطوری نمیشهاینجاست که میگن حضرت زینب کبری سلام الله علیها ، اسوه صبره که وقتی این همه مصیبت از سر گذرونده و ازش میپرسن چطور بود ؟ فرمود : ما رأیت الا جمیلا ( من جز زیبایی ، چیزی ندیدم ) چراااا ؟ این شخصیت چی دیده که میگه فقط زیبایی جوابتون رو با یه حدیث قدسی میدمخداوند فرمود : هرکس را دوست بدارم ، او را می‌کشم, ...ادامه مطلب